به گزارش مشرق، حاشيه بازيكنان پرسپوليس روز به روز بيشتر ميشود. اما از آنجا كه مديران اين تيم حواشي به مراتب بزرگتري را ميسازند ياغيگريهاي بازيكنان كمتر به چشم ميآيد. در واقع همين بيتدبيريهاي مديريتي است كه آنها را اينگونه سركش كرده.
از همان زمان كه سناريوي بركناري رحيمي را نوشتند پيشبيني آينده سرخپوشان كار سختي نبود. مديرعامل قبلي سالها تجربه مديريتي داشت و راه و رسم برخورد با بازيكنان ياغي را به خوبي ميدانست. كنار گذاشتن مدير اصفهاني بيش از همه به نفع كساني شد كه حاضر نبودند به قوانين حرفهاي احترام بگذارند و عرق به پيراهن برايشان معنايي نداشت. چراكه همه ميدانستند سرپرست جديد عملاً هيچ كاره است و سياسي مايهدار حاضر است براي مطرح شدن خود به همه باج دهد. البته ياغيها آن موقع فكرش را هم نميكردند كه آقاي اسپانسر در اسپانيا آن افتضاح را به بار بياورد و حالا ميدانند كه در شرايط فعلي ميتوانند بيش از گذشته از او باج بخواهند.
تيم گمنام بوشهري را سه بر صفر بردهاند و حميد درخشان سرخوش است از اينكه فعلاً كسي نميتواند از او انتقاد كند. منتها سرمربي فعلي قرمزها كه در طول دوران بازي و مربيگرياش با انواع و اقسام بازيكن حاشيهساز روبه رو شده، بهتر از هر كسي ميداند كه حضور يك بازيكن پرحاشيه تا چه اندازه ميتواند نتايج يك تيم را تحت تاثير قرار دهد و حتي مربي را به ورطه بركناري بكشد. متأسفانه پرسپوليس نه يك نفر بلكه چند بازيكن سركش دارد كه با كوچكترين تلنگري باشگاه را به حاشيه ميبرند. اين روزها بيشتر نفرات قرمز پوش سركشي ميكنند، مگر آنكه عكسش ثابت شود.
ديگر بايد به اينگونه رفتارها در اردوگاه سرخ عادت كرد. وقتي يكي از دروازه بانهاي ناراضي تيم را تهديد به رفتن ميكند و در عوض بازي بعدي از ابتدا درون چارچوب قرار ميگيرد نبايد تعجب كرد كه چرا ميثم حسيني پس از مصاحبههاي جنجالي از سوي مربي اخراج ميشود اما بلافاصله با حكم آقاي همه كاره به تمرينات برمي گردد. نفر بعد در اردوي جزيره كيش با مربي دروازهبانها درگير شد، ولي كسي اهميتي نداد، مهاجمي كه پنالتي را از دست داده به خاطر تعويض به مربي و نيمكتنشينان پشت ميكند و به رختكن ميرود تا ناراحتياش را همه بفهمند، آن يكي هم به جاي آنكه به نشستن روي نيمكت پرسپوليس افتخار كند زير پوستي ميگويد كه از اين قضيه ناراضي است و... .
از كارشناسان و هواداران پرسپوليس ميخواهيم كه در اين باره نظر دهند؛ آيا با داشتن حواشي رنگارنگ زمان آن نرسيده كه ستاد مديريت بحران در باشگاه تشكيل و چارهاي براي برون رفت از اين بحران انديشيده شود؟ شايد سياسي نداند كه پيشينه پرسپوليس چيست اما هواداران ميليوني كه مدتهاست ترجيح ميدهند از خانه نتايج تيم محبوبشان را پيگيري كنند نه ورزشگاه، ميدانند كه روزگاري توپ جمع كن پرسپوليس بودن آرزوي خيليها بوده. ولي از وقتي قراردادهاي نجومي به فوتبال ايران رسيد اين خاطرات هم به تاريخ پيوست. معلوم نيست فوتبال ايران تا كي بايد زير نظر كساني اداره شود كه فقط پول بادآورده دارند و با اسكناسهايشان هم پست ميگيرند و هم به فكر خريد سهام باشگاه ميافتند. تنها چيزي كه معلوم است اپيدمي مخرب قهر، بخششهاي بيحساب و كتاب، درگيري و حاشيه است كه به سرعت تمامي بازيكنان پرسپوليس را تحت تاثير قرار داده و امروز و فرداست كه ديگر كار از كار بگذرد و نه سياسي و نه هيچ كس ديگر از پس جمع و جور كردن تيم برنيايند.
اي كاش مسئولان وزارت واكنشي هم به اتفاقات رخ داده در باشگاهي كه زير نظر آنهاست از خود نشان دهند، باشگاهي كه نه تنها راضي به واگذاري سهامش نميشوند، بلكه اهميتي هم به شرايط حاكم بر آن نميدهند!
منبع: روزنامه جوان
از همان زمان كه سناريوي بركناري رحيمي را نوشتند پيشبيني آينده سرخپوشان كار سختي نبود. مديرعامل قبلي سالها تجربه مديريتي داشت و راه و رسم برخورد با بازيكنان ياغي را به خوبي ميدانست. كنار گذاشتن مدير اصفهاني بيش از همه به نفع كساني شد كه حاضر نبودند به قوانين حرفهاي احترام بگذارند و عرق به پيراهن برايشان معنايي نداشت. چراكه همه ميدانستند سرپرست جديد عملاً هيچ كاره است و سياسي مايهدار حاضر است براي مطرح شدن خود به همه باج دهد. البته ياغيها آن موقع فكرش را هم نميكردند كه آقاي اسپانسر در اسپانيا آن افتضاح را به بار بياورد و حالا ميدانند كه در شرايط فعلي ميتوانند بيش از گذشته از او باج بخواهند.
تيم گمنام بوشهري را سه بر صفر بردهاند و حميد درخشان سرخوش است از اينكه فعلاً كسي نميتواند از او انتقاد كند. منتها سرمربي فعلي قرمزها كه در طول دوران بازي و مربيگرياش با انواع و اقسام بازيكن حاشيهساز روبه رو شده، بهتر از هر كسي ميداند كه حضور يك بازيكن پرحاشيه تا چه اندازه ميتواند نتايج يك تيم را تحت تاثير قرار دهد و حتي مربي را به ورطه بركناري بكشد. متأسفانه پرسپوليس نه يك نفر بلكه چند بازيكن سركش دارد كه با كوچكترين تلنگري باشگاه را به حاشيه ميبرند. اين روزها بيشتر نفرات قرمز پوش سركشي ميكنند، مگر آنكه عكسش ثابت شود.
ديگر بايد به اينگونه رفتارها در اردوگاه سرخ عادت كرد. وقتي يكي از دروازه بانهاي ناراضي تيم را تهديد به رفتن ميكند و در عوض بازي بعدي از ابتدا درون چارچوب قرار ميگيرد نبايد تعجب كرد كه چرا ميثم حسيني پس از مصاحبههاي جنجالي از سوي مربي اخراج ميشود اما بلافاصله با حكم آقاي همه كاره به تمرينات برمي گردد. نفر بعد در اردوي جزيره كيش با مربي دروازهبانها درگير شد، ولي كسي اهميتي نداد، مهاجمي كه پنالتي را از دست داده به خاطر تعويض به مربي و نيمكتنشينان پشت ميكند و به رختكن ميرود تا ناراحتياش را همه بفهمند، آن يكي هم به جاي آنكه به نشستن روي نيمكت پرسپوليس افتخار كند زير پوستي ميگويد كه از اين قضيه ناراضي است و... .
از كارشناسان و هواداران پرسپوليس ميخواهيم كه در اين باره نظر دهند؛ آيا با داشتن حواشي رنگارنگ زمان آن نرسيده كه ستاد مديريت بحران در باشگاه تشكيل و چارهاي براي برون رفت از اين بحران انديشيده شود؟ شايد سياسي نداند كه پيشينه پرسپوليس چيست اما هواداران ميليوني كه مدتهاست ترجيح ميدهند از خانه نتايج تيم محبوبشان را پيگيري كنند نه ورزشگاه، ميدانند كه روزگاري توپ جمع كن پرسپوليس بودن آرزوي خيليها بوده. ولي از وقتي قراردادهاي نجومي به فوتبال ايران رسيد اين خاطرات هم به تاريخ پيوست. معلوم نيست فوتبال ايران تا كي بايد زير نظر كساني اداره شود كه فقط پول بادآورده دارند و با اسكناسهايشان هم پست ميگيرند و هم به فكر خريد سهام باشگاه ميافتند. تنها چيزي كه معلوم است اپيدمي مخرب قهر، بخششهاي بيحساب و كتاب، درگيري و حاشيه است كه به سرعت تمامي بازيكنان پرسپوليس را تحت تاثير قرار داده و امروز و فرداست كه ديگر كار از كار بگذرد و نه سياسي و نه هيچ كس ديگر از پس جمع و جور كردن تيم برنيايند.
اي كاش مسئولان وزارت واكنشي هم به اتفاقات رخ داده در باشگاهي كه زير نظر آنهاست از خود نشان دهند، باشگاهي كه نه تنها راضي به واگذاري سهامش نميشوند، بلكه اهميتي هم به شرايط حاكم بر آن نميدهند!
منبع: روزنامه جوان